vrijdag 13 april 2012

Week 7 Verandering

De afgelopen twee weken zijn Ukkie en Pebbles zelf aan het woord geweest en ik moet zeggen dat ik best een tikkie nerveus was van te voren, want ja je weet nooit wat ze over je gaan vertellen.  Maar elk woord die ze vertelden gaf een glimlach op mijn gezicht en ik ben blij dat ze ons leuke oppassers vinden of eigenlijk vinden ze ons gewoon leuk personeel.
Want ja het is toch echt gewoon zo een hond heeft een baas en een kat heeft in dit geval goed personeel.

Zeven weken zijn ze alweer hier en de tijd vliegt echt om en op een dierenarts bezoek na in de avonduren na gaat alles helemaal goed.
Ach het was zo zielig om Pebbles met een kapje om te zien, maar ja wel voor haar eigen bestwil natuurlijk. Ze was er eigenlijk al best snel aan gewend voor zover je er gewend aan kunt raken natuurlijk, maar ze ging er goed mee om. Ze onderging het gewoon. Uiteindelijk is ze er wel een betere poes door geworden voor ons en ik denk ook voor haarzelf.
Voor het kapje kon ze nog wel haar terugtrekbuitjes hebben, maar sinds het kapje is het gewoon een knuffelkoningin die we af en toe gewoon sheba noemen om die reden.

Maar gelukkig de wond is heel goed aan het genezen en daar zijn wij allemaal heel blij mee.

Ukkie is vanaf het begin al een knuffelkoning, maar vind spelen met me heel leuk. Al moet ik zeggen dat op het moment dat ik dit schrijf Rose een poging doet tot spelen met Ukkie. Maar ik moet eerlijk zijn ik denk dat ze het met mij toch iets leuker vinden, want nu liggen ze er allebei relaxed bij en Rose houd om en om het muisje voor hun neus. Ukkie doet wel een poging tot een jump af en toe, maar daar is dan eigenlijk alles mee gezegd.

Verder staat Ukkie nu meestal 's morgens voor het raam om me soort van uit te zwaaien en dat vind ik wel gezellig. Als Rose thuiskomt dan staan ze meestal achter voor het raam om haar weer welkom te heten al kunnen ze daar heel apart bij kijken. ( zie foto op fb) Als ik thuiskom dan zit Ukkie ook al vaak weer voor het raam om mij welkom te heten. Dat doet hij natuurlijk niet, want hij weet niet dat ik thuiskom, maar ik denk het graag.
Maar als de sleutel in het slot gaat dan staan ze me toch al op te wachten en dat vind ik stiekem heel erg leuk.

Verder liggen we soms lekker onderuitgezakt met zijn vieren op de bank en dat vind ik en volgens mij de katten ook heel gezellig. Wat ook best grappig is dat Rose (geen kattenmens zoals ze zelf zegt) al hele gesprekken kan voeren met ze. Ze vind het ook allemaal heel leuk hoor en begint dat ook al stiekem toe te geven.
Maar we hebben dan ook wel hele lieve katten om op te passen. Ze zijn zo knuffelig en lief en vinden heel veel leuk. Het enige nadeel is zijn de vele haren die ze verliezen en we nu om de dag het hele huis stofzuigen, maar aan de andere kant kan dat ook geen kwaad.

Nou Patries dit was weer de wekelijkse update en met jouw gaat het ook een stuk beter, want je klinkt zo lekker positief op je catfight na dan, maar je bent nu elders en je kan het schilderen weer oppakken. Dat is helemaal te gek voor je. Wij zorgen goed voor Ukkie en Pebbles en jij zorgt goed voor jezelf.

Dikke knuffel van ons Ukkie, Rose, Pebbles en Natasja.

Ps ik moest zeggen van Uk en Peb dat hun een extra knuffel wilden geven dus bij deze.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten